कविता : अस्तित्व

३ वर्ष अघि

सबैसँग हारिएर उनीहरुको जितमाथि
थपडी मारीमारी नाच्न आएकी मान्छे हैन म ।
दमनलाई स्विकारेर खोट लगाउँदै भाग्य माथि
गुनासो नै गुनासोमा जीवन बिताउन जन्मेकी मान्छे हैन म ।
आँसुहरुलाई कोशौं टाढा अपरिचितको संज्ञामा राखी
ओँठमा मुस्कान र मनमा हर्षहरुलाई साँची ।
जस्तोसुकै परिस्थितिमा पनि खुसी भएर बाँच्न
हराउन तत्पर भएकाहरुसँग प्रतिकार गरी जित्न ।
दृढ विश्वासका साथ परिश्रमलाई अँगाली
सम्भावना र आशाका किरणहरुलाई मूलमन्त्रको रुपमा सँगाली ।
दुःख र निराशाहरुलाई परचक्री ठानी
मनमा पङ्गकिलपन भएकाहरुलाई कोशौं टाढा राखी ।
सफलताहरुलाई आफूतिर आकर्षण गरेर
आरिस गर्नेहरुबाट अलिक टाढा सरेर
हरपल उल्लाशमय र खुसी जीवन जिउन
हरेक दिनलाई उत्कृष्ट बनाई रमाउन
जन्मेकी मान्छे हुँ म ।
सपनाहरुलाई मिहिनेतले विपनीमा परिणत गर्न
अथक प्रयासहरुबाट सार्थक बनाउन
सत्यतामा अडिग भएर
हरेकपल सत्चरित्रको मार्गलाई अनुसरण गर्दै
जिउन आएकी मान्छे हुँ म ।
जिउन आएकी मान्छे हुँ म ।